In de energietransitie moet ook ons ouderwets taalgebruik anders!
De transitie maken naar een duurzamere wereld is onlosmakelijk verbonden met het afstappen van fossiele brandstoffen als olie, aardgas en steenkool. Afstappen van de brandstoffen waar wij de afgelopen eeuwen in redelijk goede harmonie mee samenleefden is niet niks. Immers, hebben wij niet geleerd dat stoken in een goed huwelijk oliedom is? Daarbij is onze liefdespartner ‘de fossiele industrie’ veel dominanter dan wij soms denken. Onze grote liefde heeft zowel onze manier van werken als de wijze waarop we ons huishouden bestieren volledig in haar macht. De liefde maakt ons blind; zo zien we niet dat haar invloed zich als een olievlek verspreidt in ons vocabulaire en dat ze zelfs onze mening over duurzaamheid beïnvloedt.
Ouderwets taalgebruik
Als wij over de energietransitie spreken, gooit onze grote liefde met regelmaat roet in het eten door ons met woorden bij haar terug te laten keren. Zo blijkt de ‘bottom up’ beweging zich als een olievlek te verspreiden over Nederland. Inmiddels al 313 coöperaties die 138 MW aan duurzame opwek hebben gerealiseerd en er zit nog van alles in de pijplijn. Aanjagers van de duurzame transitie zitten op hete kolen om snel over te stappen op duurzame energie en als oliemannetjes te opereren in de beweging. Er wordt olie op het vuur gegooid door de staat aan te klagen of juist als de smeerolie gefungeerd tussen partijen die de duurzame ambitie soms maar op een laag pitje hebben staan. Het gas gaat erop; we stomen af op een duurzame toekomst!
Invloed op onze mening
Zolang een huwelijk echt goed is, kan verwevenheid in elkaars leven iets moois zijn. Neem de witte zwaan. Een zwanen liefdeskoppel deelt alle mooie en minder mooie momenten met elkaar en zodra er een overlijdt, is de ander ernstig van slag. Maar wat doe je als een afhankelijk huwelijk níet goed is? Als de ene partner het leven van de ander vervuilt? En zelfs de mening van de ander probeert te beïnvloeden? Wij zijn soms geneigd onze liefdespartner te geloven als zij vertelt dat het duurzaam is om woningen met aardgas te verwarmen of dat het meer CO2 kost om zonnepanelen te produceren dan dat ze besparen. Zelfs als er is aangetoond dat de beweringen niet waar zijn (zie drogreden aardgas en drogreden zonnepanelen).
Tijd voor verandering?
Lieve mensen, het is tijd dat wij ons realiseren dat wij geen sprookjesachtig zwanenhuwelijk hebben met de fossiele industrie. En dat wij niet langer accepteren dat drogredeneringen onze duurzame transitie afremmen. Tal van technologische ontwikkelingen maken dat wij steeds vrijer en onafhankelijker in het leven kunnen staan. En met een beetje wil kunnen we ook het ouderwets taalgebruik uit ons leven bannen. Helpt u mee? Stuur dan uw suggesties voor nieuwe fossielvrije spreekwoorden ter vervanging van bovengenoemde fossiele spreekwoorden naar kromwijk@squarewise.com. Lang leve de vrijheid!
Dit stuk is geschreven door Elvie Kromwijk.
Hoe zorgen we voor een echt duurzame toekomst? Lees ook deze blog.
Meer publicaties van ons lezen? Kijk hier.